Unuttuklarımızı Hatırlamak

Çocuk olmak;

 Korkusuz olabilmektir aslında;

 Kuralları boşa çıkarmak, yeniden boyanmaktır.

Ve boyamaktır aslında hayatı kendi tatlılığıyla...

 Elindekiyle mutlu olmak, eğlenmek ve eğlendirmektir.

 Aldırış etmeden kim ne der diye, ıslanabilmektir çocuk olmak...

İçinden geldiği gibi, samimi davranabilmektir çocuk olmak.

Olduğu gibi,

İçten;

Doğal olabilmektir...

 Fırsatları değerlendirebilmektir çoğu kez çocuk olmak.

Şartlara çabuk uyum sağlayabilmektir.

Sorgulamadan kabulleniştir belki de...

Çocuk olmak, temizlik, saflık, iyi niyettir.

Varolmaktır çocuk olmak...

Varolduğunu, yaşadığını hissedebilmektir...

İnsan olabilmektir...

Omuzundaki yükü görmezden gelebilmek, 

hayatın getirdiğine "amenna" diyecek kadar güçlü olabilmektir aslında.

Bardağın hep dolu tarafını görebilmektir çocuk olmak...

 

 Hayatın tek renk olmadığını farkedebilmek,

Siyahın ardından kırmızının, beyazın, pembenin veya yeşilin gelebileceğini bilerek ümitle bekleyebilmektir...

 Ve en önemlisi belki de;

Çocuk olmak;

Paylaşabilmek

Yaşayabilmek

Sevebilmektir.

Güzel olan herşeyde vardır çocuk olmak...

Çocuk olmak, unuttuklarımızı tekrar hatırlayabilmektir.

Hepimiz bir zamanlar çocuktuk.

Onlar gibi temiz, iyi niyetli ve mutluyduk.

                                                     Unuttuysak, hatırlamamız dileğiyle...