Ara vermeyi istemese de insan, bazen evdeki hesap çarşıya uymuyor. Ama damarlarımızda gezen blog aşkı, her zaman ve mekanda fotoğraf çekmemize engel olmuyor :) Arşivim doldu taştı paylaşmak istediklerimle. Hiçbirini unutmadan sizlerle paylaşmak istiyorum derken, az önce mayıs 2010'da çektiğim ama paylaşmayı unuttuğum birkaç fotoğraf görüp hayıflandım. Yok ama nasipse yavaş yavaş da olsa paylaşacağım sizlerle.. İnşaAllah...
Yukarıdaki şeker şeyler, Harun'un çikolataları. Bugün itibari ile 1 aylık oldu şükürler olsun. Zaman akıp gidiyor işte. Ömür geçiyor biz hiç farkında olmadan. Biz yaşlanıyoruz sanırım, zira arkadan gelenler büyüyorlar. Biz yerimizde sayacak değiliz ya :))
Daha dün gibi hastaneden yazmıştım sizlere. İşte bu tablo da hastanedeki odamızdan. Rabb'im tüm hastalara şifalar versin.
Bu kutu, hani sizinle daha önce paylaştığım mıknatıslı kutumun yenilenmiş hali. Zaman zaman dekoratif objeleri değiştirmek lazım, insana neşe veriyor yenilikler. Önce kutunun süslerini söktüm, dağıttım. Sonra 2-3 kat akrilik boya ile boyadım zira yeni aldığım yapışkanlı kağıt şeffafmış:) Sonrasında da yapışkanlı kağıdı yapıştırdım işte oldu bitti hepsi bu.
Bu da kurumun içi. günlük kullandığım dikiş iplerimden bir görüntü...
Bu ise stoklarımda bulunan ve daha önce doğum günü şekeri yaptığım mama kavanozlarından arta kalanlardan birinin yeni hali. Böyle bir iğnedenlik yaptım, üst tarafı elyaf dolgulu. Acemi işi gibi oldu ama aklımda, nasipse bunun daha güzelini yapmak istiyorum. Örneğin kurdeleyi biraz daha önce olanlardan kullanmam gerek. Bu çok kalın oldu.
Şimdilik bu kadar, sevgiyle kalın..
her işin başı sağlık . ben çok beğendim kutuyu. şahsen böyle artık materyalleri değerlendirenlere, eskileri yenileyenlere imreniyorum. ellerinize sağlık
YanıtlaSil