Öğretmen Dediğin...

Güzel bir hafta, güzel bir sene, güzel bir ömrünüz olsun...

İşlerini severek yapan, idealist öğretmenleri seviyorum. Ve malesef onlardan çok da kalmadı sanıyorum günümüzde. Öğretmenlerimiz lütfen alınmasınlar ama bu böyle. Keşke ben yanılıyor olsam. İnanın yanılmayı en çok istediğim konu bu ama ben günümüzde öğretmenlerimizi - işini sadece çalışıyor olmak - para kazanmak için yapıyor olarak görüyorum. Elbette istisnalara değil lafım. Ama siz bir çocuğa, sorunsuz olsun bana iş çıkarmasın gözüyle bakıyorsanız ben size öğretmen diyemiyorum. Siz sadece öğreticisiniz benim gözümde.. Nolur sevin yaptığınız mesleği. Ya da şöyle söyleyeyim, bu mesleği lütfen çocukları sevecek, işine kendini adayacak, idealist ve açık fikirli insanlar tercih etsinler.

Okulların açıldığı çok belli oluyor değil mi yukarıda yazdıklarımdan :)

İşte, bu yukarıda gördüğünüz tabloyu - henüz çerçeveletmedim geçen seneki öğretmenimiz - ilk öğretmenimiz için yaptım. Ve şunu açık yüreklilikle söylemeliyim, çocuğum kaç yaşına gelirse gelsin, bu öğretmenini mutlaka senede en az bir kez ziyaret etmesi için onu yönlendireceğim. Onun hakkını ne ben, ne de oğlum asla ödeyemeyiz. Öyle işine aşık, öyle çocuk sevdalısı ki, ben ona nasıl teşekkür edeceğimi hiç bilemedim. Rabb'im onun evlatlarını da kendisi kadar idealist - sevecen öğretmenlerle karşılaştırsın bir ömür boyu... Onun bize verilmiş bir şükür sebebi olduğunu düşünüyorum. Allah kendisinden razı olsun..