% 30 İndirim Günü - gece 23'e kadar

9 Şubat 2011 

Pasaj bugün bir güzellik yapmış

Herşey % 30 indirimli

İndirim gece 23'te bitecek

Bu fırsat kaçmaz, pasajıma bekliyorum

Örneğin patates kafa 35 TL yerine bugün 24,5 TL...

Tüm ürünler % 30 indirimli, indirimden yararlanmak için ürünleri pasajdan alırken indirim kodunu girmeniz gerekiyor, unutmayınız.

Sevgiyle kalın...

Çalışma Hayatında Kadının Yerine Bakış

Derin mevzular bunlar.

Uzun uzun konuşulacak, her taraftan farklı kişiler ve kişilikler tarafından bakılarak tane tane incelenecek mevzular.

Ben de kendi açımdan, benim tarafımdan baktığımda neler görüyorum, onları aktarayım istedim. 

Aslına bakarsanız, biraz da bu konunun içine itildim:) Tetiklendim yani.

Sene 1997...

Üniversite sınavına girmişim, ağustos ayı, sonuçları bekliyoruz ha bugün ha yarın...

O gün hazırlanmışım, babanneme refakat edeceğim, dostlarıyla oturup hasbihal edeceklermiş.

Birinin torunu var yaşıtım, ben de gidip onunla görüşeceğim işte.

Evden çıkmak üzereyiz, telefon çalıyor, Süheyla kardeş telefonda.

Sonuçlar açılanmış, gazete elindeymiş.

Hemen numaramı veriyorum, bakıyor ve müjdeyi veriyor.

Elektrik-Elektronik Mühendisliği.

Koca bir "ohhh" çekiyorum, zira tam da istediğim tercihimi kazanmışım.

Artık gidebiliriz deyip çıkıyoruz babaannemin dostları ile görüşmeye :)

Orada mevzu açılıyor, bir teyze ile konuşmamız hala aklımda:)

T - Sonuçlar belli olmuş baktınız mı?

B - Evet

T - Neresi oldu, istediğin yer mi?

B - Evet, Elektrik- Elektronik Mühendisliği

T - Vah kuzum, açıkta kalmamak için mi yazmıştın. Erkek mesleği ama napcan, olsun bakalım.

B - ? ! ? !

Babannem olaya müdahale ediyor, açıkta kalmamak için yazmadığımdan, erkek mesleği olmadığından, istediğim yer olduğundan vs vs.

Ben ise sadece şaşırıp kalıyorum.

Yok şimdi gülüyorum olaya ama o anda başımdan aşağı dökülen kaynar suların kaç kazana sığabileceğini bile kestiremiyorum:))

Ne demek erkek mesleği???

Aradan bir sene geçiyor. Yaz tatilinin 1 ayını okulda staj yaparak geçireceğiz. 

Staj için alınması gereken havya, çekiç, lehim teli, pasta vs vs listeye bakıyoruz Derya ile.

Derya sınıftaki diğer kız arkadaşım.

Sınıf mevcudu 60.
2 kız 58 erkek !!!

O teyze gibi düşünenler çoğunlukta olacak ki, sınıfta kıyasıya bir azınlık durumu yaşıyoruz.

Yine de memnunuz hayatımızdan, o da seviyor mesleği, ben de...

Herneyse, biz staj malzemelerini koridordaki panodan yazarken, yanımıza bir teyze yanaşıyor.

Yok içeri nasıl girip gelmiş anlamış değilim ama yaz günü olmasından kaynaklı sanırım, hani öğrenciler felan olmayınca, sanırım pek önemsememişler.

Gelmiş işte...

Son sınıflardan birinin annesidir diyoruz. Onlar da mezuniyet işlemlerini yaptırıyorlar çünkü.

Yanımıza geliyor, soru sorar gibi bakıyor bize. Biz de kimi aradığını soruyoruz.

Bir kız arıyormuş:)

-Son sınıfta olacak

-Elektrik - Elektronik mühendisi olacak

-Güzel de olacak tabi

- Bir de nişanlı felan olmayacak

Nasıl yani???

Anlamıyoruz bir an, kimi arıyorsun diyoruz tekrar, başlıyor anlatmaya:

- Oğlum inşaat mühendisliğinden mezun oluyor da, bir büro açacak. O büroda Elektrik mühendislerinin de imzası gerekirmiş. Ona kız bakarım. Var mı bildiğiniz evlenecek kız???

Şok şok şok oluyoruz!!

Biz bilmiyoruz deyip başımızdan savıyoruz.

Yok bu olaya yorum bile yapmak istemiyorum artık siz kendi yorumunuzu kendiniz yaparsınız. Hala aklıma geldikçe beynim uğulduyor!!!

Seneler geçiyor, okuldan mezun oluyorum.

2003 senesinde şimdiki çalıştığım işe giriyorum.

2004 senesinden bu yana da teknik servis birimindeyim.

Tüm yurda yayılmış çok sayıda ürünümüz var ve teknik bakımlarıyla ilgileniyorum.

Bakış açısı hep aynı, karşımdaki kişi değişse de haftada bir kez karşılaştığım diyalog şu:

- Alo

- Buyrun ben Hilal

- Ben teknik servisi aramıştım, yanlış aktardılar galiba

- Doğru yerdesiniz, Hilal ben- teknik servis sorumlusu!!!

Konuşma genellikle burdan sonra normal seyrine geçse de bazen teknik bir elemana beni aktarın diyenler bile çıkıyor. İşte size teknik eleman diyesim geliyor.. Sıkıyorum kendimi... Neyse ki yılların verdiği bir durum olacak ki, birçok kişi teknik elemanın bayan! olmasına alıştı. Ama henüz yeni kontak kurduğumuz kişilerle dediğim gibi haftada bir bu konuşmayı tekrarlıyoruz:)

Alışacaklar...

97 senesinde üniersiteyi henüz kazanmışken o yaşlı teyzenin "erkek mesleği" dediği durum, 2011 senesinde hala ve ısrarla karşıma çıkıyor. 

Bu önyargıyı nasıl kırarız inanın bilemiyorum. Tek bildiğim, çalışma hayatında kadın hala yerli yerinde oturmuyor. Aslında hakkınca bulunduğu mevkiyi dolduruyor, titizce işini de yapıyor ama hala kafalardaki önyargıları parçalayamadı. Sanırım daha uzun yıllar bu böyle sürecek gibi. 

* Dipnot1:

1. sınıf sonunda yapılan 1 aylık okul staj döneminde tesviye stajı hariç ( ki bilenler güce dayalı bir iş olduğunu çok iyi bilirler) tesisat, lehimleme, bilgisayar, baskı devre yapma gibi tüm alanlarda Derya ve ben - yani sınıftaki iki kız - istenen ödevleri en başarılı ve en hızlı yapanlardandık. Bu da erkek! mesleği diyenlere kapak olur sanırım :)

* Dipnot2:

Bölümdeki kız öğrenci sayısında ciddi artışlar olmuş. Artık 10-15 kişiyi bulduğu oluyormuş. İşte bu sevindirici :)

Alkışlıyorum / Yaşasın Tahin Pekmez

Hayranım bu küçük beye. 

Aslında reklama ve yapımcılarına hayran olduğumu söylemeliyim.

Tahin- Pekmez reklamı çok farklı şekilde de yapılabilirdi ama Koska, babasının gücünün tahin-pekmezden geldiğini söyleyip hapur hupur ekmeğe sürdüğü tahin-pekmezini yiyen bu şirin beyle yapmış reklamını. ne de iyi etmiş.

Yanlış anlaşılmasın, amacım bir markanın reklamı yapmak değil...

Amacım, çikolataya, gofrete, şekere, boyalı gıdalara yapılan reklamlarla bu zararlılara özendirilen çocuklarımızın, bu reklam ile doğala, iyiye özendiriliyor olmasının altını çizebilmek.

Yani önemsediğim burada ilk etapta marka değil, ilk etapta tahin ve pekmezin bizzat kendisidir.

Doğal yöntemlerle elde edilen tahin de pekmez de besleyiciliği kuvvetli doğal gıdalardır ve bunların çocuklarımıza özendirilmesi ise ayrı bir güzellik oldu benim için.

Cips reklamlarından gına gelmişken,

Yaşasın TAHİN-PEKMEZ reklamı...

Ne güzel oldu bu reklam Koska, teşekkürler....

Domatesli Biberli Pilav

Sağlık, huzur ve mutuluk dolu bir hafta hepimizin olsun. 

Şubat ayına hızlı mı girdik, benim meşgalelerim mi fazlalaştı bilemiyorum ama sanki zaman yetmiyor gibi. Bu durumda, zamanımızın bereketlenmesini dilemek ve zamanı tasarruflu kullanabilmek için çaba sarfetmeliyiz sanırım. 

Öncelikle elimde son hallerini almayı bekleyen takvim projesi, seyyar ayakkabı hurcu, bir atkı ve kesilip hazırda dikilmeyi bekleyen polar bebek sonlanırsa çok bahtiyar olacağım:) Özellikle de atkıyı -kış bitmeden - örebilmeyi ümit ediyorum:) 

Bir süredir yavaşlattığım yemek tariflerime bir yenisi daha eklensin istedim ve işte domatesli biberli pilav. Bu kez ben yapmadım ama, eşim yaptı, ben fotoğrafladım. Önyargılı davanmıştım ama sanırım bundan böyle pilavlar domatessiz pişmeyecek:) Özellikle pilavı yerken gelen o biber kokusu var ya, kesinlikle çok çok yakışmış, lezzet katmıştı.

İşte tarifimiz:

Malzemeler:

1 büyük bardak pirinç ( 1,5 su bardağı pirinç ) - yıkanmış ve suyu süzülmüş olarak

1 ortaboy domates - ince ince doğranmış

1 adet çarliston biber - ince ince doğranmış

arpa şehriye ( 3 yemek kaşığı kadar )

3 bardak su

tuz

tereyağ - 1,5 yemek kaşığı kadar

• Tereyağı eritin. İçine biberleri ekleyip biberleri güzelce kavurun.
• Biberler kavrulmaya yön tutunca arpa şehriyeyi de ekleyip kavurun. 
• Kavrulma işlemi tamamlanınca pirinçleri ekleyin. Hepsini bir güzel kavurun.
• Domatesleri de ekleyin ve tuzunu atıp suyunu ekleyin. 
• Suyunu çekene kadar kısık ateşte pişirin. Ocağın altını kapatıp kapağın altına bir havlu koyun. Demlendikten sonra afiyetle yeyin.

"Katre-i Matem" , "Aşkın Gözyaşları" ve Bir İç Konuşma Üzerine

Katre-i Matem

Okumak için daha çok zaman, daha çok mekan istiyorum

Her kitap başka bir alemdir, başka bir dünyadır diyorum...

Bu sıralar işe giderken serviste, öğle tatillerinde, akşamları uykuya gitmeden önce elimden düşürmediğim kitabım "Katre-i Matem" bitmiştir...

Öncelikle büyük puntalarla belirteyim OKUNULASI bir kitap.

İskender Pala kitaplarına ayrı bir sevgim olmuştur zaten her zaman, ki "Babil'de ölüm İstanbul'da aşk" en vazgeçilmez kitaplarım arasındadır.

Kitabın kısaca öyküsü şu:

İskender Pala, bir gün bir müzayedede, belki de hiç aklında yokken bir el yazması eser alıyor ve başlıyor okumaya.

Kitapta bir ölümden, bir cinayetten bahsediliyor.*

İşte "Katre-i Matem"i de bu el yazması eser ışığında yazıyor.

Yeni evlenen bir çift, birbirlerini deliler gibi seviyorlar ve evlendikleri gecenin sabahında erkek uyandığında kızın öldürülmüş olduğunu görüyor!!!

Ve başlıyor aramaya, katil kim? Neden? Nasıl? 

Derken işte bu kitap ortaya çıkıyor...

Daha fazla anlatmayacağım, iç içe geçen olaylar, çok güzel bir anlatım.

Ama itiraf etmeliyim, ilk 50 sayfayı okuyup da tam birşey anlamayınca bıraksam mı demiştim.
İyi ki bırakmamışım.

İskender Pala'ya Not:
Sonu biraz havada kaldı gibi, ne dersiniz :)

AŞKIN GÖZYAŞLARI

Gerçi ben bu aralar her başladığım kitaba aynı muameleyi gösteriyorum:)

Bu kitaptan önce "Aşkın Gözyaşları - Tebrizli Şems"i okuyordum.

45 sayfa sonrasında, bu kitap nasıl "çok okunanlar" arasına girmiş diye düşünüp kitabı okumayı bırakmıştım. 

Çünkü çocukluğumuzdan bu yana dinleyerek büyüdüğümüz Şems-Mevlana konuşmaları ve buluşmalarını anlatıyor gibi gelmişti

Bir nevi bilgi tekrarı gibi görmüştüm.

Ardımdan kardeşim kitabı okudu, tam da dedi ki 50. sayfadan sonra çok çok heyecanlandı!? :)

E ben de hemen kitabı bitirmeye karar verdim :)

Aldım bakalım elime yeniden, bitireceğim bu kez kararlıyım.

Onu da yazarım sizlere kısmet olursa.

Bahar gelsin size taze taze Şems-i Tebrizi türbesinden fotoğraflar çeker, bir de onu anlatan yazı yazarım bakarsınız.

Nasıl güzel olur değil mi...

Haydi kalın sağlıcakla...

* Dipnot: 

Defne Joy - yani bir İNSAN - vefat etti, konuşulanlar ayyuka çıktı da aldı başını gidiyor. Yok yazmayım dedim ama kendime de söz dinletemedim. Ne kadar alışmışız eleştirmeye, ne kadar alışmışız yargılamaya, arkadan konuşup verip veriştirmeye. Magazine... 

Bırakın bunları lütfen.

Bir insan yöresini değiştirmiş, artık söylediklerinize cevap veremez, kendini savunamaz.

Kaldı ki, ayıp örtücü olmak ne büyük meziyettir, eğer ki böyle birşey söz konusu bile olsa...

Bırakın eleştirmeyi lütfen.

Ölüm son noktadır. Ne yargılamaya, ne cezalandırmaya hakkınız yok.

Nasıl ölmüşse ölmüş, nedir bu merak anlamıyorum. 

Mevzu bahis "ölüm" dür, nasıl olduğu bizi ilgilendirmez.

BHırakın ne düşüneceğine ailesi, tanıyanları sessizce karar versinler.

Belki bir kez bile görmediğimiz bir İNSAN adına ne çok konuşuyoruz...

Aynısı kısa bir süre önce Kıvırcık Ali'ye de olmamış mıydı? 

Anlayamıyorum...

Eleştiri ve yargı makinesine dönüşmüşüz de farkında değiliz!!!

Ne diyor Mevlana Hazretleri Yedi Öğüdünde:

"AYIPLARI ÖRTMEDE GECE GİBİ OL"

"HOŞGÖRÜLÜLÜKTE DENİZ GİBİ OL"

İnsana insan olduğunu hissettirecek kadar saygılı davranabildiğimiz bir dünya düşlüyorum....

Sevgiyle kalın...

Bir Küçücük Tavşancık Varmış

Güzel bir gün olsun, içimiz neşe dolsun:)

Bir yandan keçe ve yanında isteğiniz üzere polar satışı devam ederken ( ki belirtmek isterim artık ten rengi keçe tükendi tükenecek diyebilirim ), diğer yandan da bir süre önce başladığım ve ufak ayrıntılarını yapıp tamamlamam için beni bekleyen polar hayvancıklarıma hız verdim ve işte geçtiğimiz gün bu küçük tavşancık da tamamlanmış oldu:) Aslında ilk başta kulaklarına elyaf doldurmayacaktım ama unutup onları da doldurmuşum:) Diktikten sonra farkettim ve neyse olsun dedim :))

Bu tavşancık bir arkadaşa gidecek bir süre sonra. İyi günlerde kullansın, gördükçe beni hatırlasın...

Haydi sağlıcakla kalın...

Brokoli Köftesi

Şükür yaptım da merakım geçti:) Ne zamandır istiyorum, aldığım brokoli en sonunda ya yemek oluyor ya salata. Ama şükür bu kez direndim ve köftesini yaptım:) Nurturia'daki annelerden bol bol övgüsünü duyuyordum. Hakkaten dedikleri kadar varmış. Malum benim sebze ile pek aram yok ve son zamanlar nasıl olur da kendime sevdiririm sebzeleri diye böyle arayışlar içine giriyorum zaman zaman. Ben tarifi kendime göre değiştirdim, içine peynir ekledim mesela. İşte benim tarifim:

Malzemeler:

1 ufak boy brokoli

1 ortaboy patates

yarım su bardağı ufalanmış beyaz peynir

1 tatlı kaşığı salça

1 yemek kaşığı sıvıyağ

tuz ve yeterince un

• Öncelikle brokoliyi ve patatesi ( patatesin küp küp doğranması iyi olur ) ufak parçalara ayırıp ayrı kaplarda  haşlayın. 
• Haşlanmış brokoliyi elinizde hafifçe yoğurarak daha ufak parçalara ayırın. Bu esnada ben gövdedeki sert kısmı çıkardım. 
• İçine patatesi, salçayı, tuzu, sıvıyağı, peyniri ekleyip, köfte kıvamına gelene kadar yavaş yavaş un ekleyin. 
• Çok az yağladığınız teflon tavada kızarana kadar pişirin. Fırında da güzel olduğunu duydum, deneyebilirsiniz.

Not: İçine bir yumurta konsa daha mı iyi olurdu acaba diye düşündüm. Bazıları kırıldı ki yumurta sanıyorum o kırılmayı önlerdi. Ama bu haliyle de bence çok güzel ve yumuşacıktı.

Afiyetle...